Baş Kitabımız

Baş Kitabımız

Dostlarımız

Dostlarımız

Kütüphanemiz

Kütüphanemiz

Kitaplarımız

Kitaplarımız

Kitab-ül Hiyel

Perşembe, Aralık 30, 2010


İhsan Oktay Anar'ın dilini sevenlere yönelik, çok tatı bir roman.
Okumayan neden tatlı dediğimi anlamaz tabii:)
Yazarın ikinici kitabı niteliğinde olan bu kitabının konusuna gelirsek, kısaca 19. yüzyılda yaşamış 3 mucitin serüvenleridir.
Kitap bilmediğimiz bir çok kelimeyle bizi sarhoş ettiği gibi, sevimli anlatımıyla yer yer güldürmüş yer yer meraklandırmış ama ille kendini okutmuştur.
Bazen konuyu takip etmekte zorlanıp, tekrar etmeniz gerekebilir ama tekrar ettiğinizde de olayın ilk anladığınız şekilde zuhur ettiğini idrak etmeniz uzun sürmez.

İhsan Oktay Anar'ın kitapları için yetişkinlere masallar demek geliyor içimden:)
Hatta dedim bile.
Özetle sevenin çok seveceği,
Sevmeyenin bu kitabın nesi bu kadar seviliyor diye şaşıracağı,
Ama benim "Puslu Kıtalar Atlası" kadar olmasa da sevdiğim,
İnce olmasına karşın çokda kısa sürede bitmeyecek bir kitap..

Daha da özetle tavsiye ederim :)

İki Kişilik Rüyalar-Fatma Karabıyık Barbarosoğlu

Salı, Aralık 28, 2010


Özet :
Yazar en güzel açıklamayla sunmuş aslında kitabı; “ sulara anlatılacak rüyalardandı. Akan sular yoktu oysa. Su yerine kağıt yetişti imdada. Okuyanlar önce duyduysalar,’işte budur,ben de bu rüyanın tam şurasındayım’ dediler. Böyle evler görmüşler,böyle bahçelerde yitirdikleri olmuştu. Ama kapıların bu kadar kendine açık bu kadar kendine kapalı olduğunu henüz bilmiyorlardı.”
Kısacık hikayeler eşliğinde birkaç saate sığdırabileceğiniz kitap bir nefeste kendini okutuyor. Yazar kitabı üç bölüme ayırmış. Ev,bahçe ve kapı. Her bölümde ismine yaraşır hikayeler barındırıyor. Birkaç tanesi bana yazılmış gibi. Arta kalanlarda da illaki bir cümle de kendimi bulmuş gibi.
Sonuç:
Okuyunca önceden yaşanılmışlık tanıdık gelebiliyor da, yaşanabilecekler adına önlem alınamıyor anlaşılan. İnsan yaşadıkça büyüyor. Ki yaşanacak olanın önüne geçilemiyor.

Emma

Cumartesi, Aralık 25, 2010


Emma yaşıtlarının aksine evlilik hayalleri kurmayan, hiç bir zaman evlenmeyeceğini düşünen bir kızdır.
Güzel, asil, varlıklı.
Hatta kibrili, çok bilmiş, ukala.
Emma'nın çevresinde geçen o döneme ışık tutan ve tabii inceden eleştiren bir Jane Austen klasiği.

Yazarın en sevdiği kitap olması açısından önem taşır.

Yazar Shakespeare'den sonra en büyük ingiliz yazar olarak adlandırılsa da, sanırım bu çevirilerle idare ettiğimiz sürece ne denli büyük bir yazar olduğunu kavrayamayız. Ancak böyle nitelendirildiğinide yadsımayalım.

Jane Austen tarzına ve klasiklere uzak olanlar başlarda sıkılsalar dahi, bitirdiklerinde memnun kalacaklarını düşündüğüm, benim çok sevdiğim bir kitap.

Işık Bahçeleri - Amin Maalouf

Cuma, Aralık 24, 2010

Başlıca şahıslar:
Mani,Pattig,Şahpur,Denag,Hürmüz,Behram
Karakter Tahlili:
Mani;kendi öğretisini yaymak ile ömrünü geçirmiş,Hıristiyan ve Zerdüşt inançların sentezi ile oluşturduğu dini, kısa zamanda çok geniş sınırlara yaymakla tanınan haberci. Bu kadar çok müridinin olmasının nedeni şüphesiz dinlere olan hoşgörüsü ve dürüst tavrıdır.
Pattig ; Mani’in babası. Hıristiyan inancında olup,peşi sıra Hıristiyan bir tarikata girişiyle hayatını değiştiren,beş yaşındayken Mani’yi de annesinden koparıp yanına alan. Mâni’in haber verdiği dini ilk kabul edenlerden ve son nefesine kadar müritleri arasında bulunandır.
Şahpur; Mani’nin devrindeki en güçlü ve Mani’yi topraklarında barındıran hükümdar. Mani ile güçlü bir dostluğu barındırır.
Denag ; saray erkânındayken Mani’nin dinini kabulle hayatı boyunca her daim onun yanında olmuştur. Yanından ayrılmayan,son nefesinde dahi yanında bulunan kadın.
Hürmüz ; Şahpur’un oğlu ve varisi. Ermenistan topraklarının sorumlusu. Babasının ölümünden sonra tahta geçmiş ancak tören sırasında zehirletilerek öldürülmüştür.
Behram ; Şahpur’un bir diğer oğlu. Hayatı boyunca Mani’ye içten bir kin gütmüş,müneccimbaşıların yönlendirmesiyle hayatına yön vermiştir. Hürmüz’ün ölümüyle tahta geçmiştir. Yine türlü akıl hocaları vasıtasıyla bir ay boyunca Mani’yi prangaya vurdurtmuş ve nihayetinde Mani’nin ölümüne neden olmuştur.
Özet :
Mani peygamberin dünyaya gelişi ile başlayan kitap biyografi tadında roman olarak sürüp gidiyor. Pattig ‘in ak giysililer denen cemaate girmesi peşi sıra Mani’yi de yanına aldırmasıyla Mani küçük yaştan itibaren sıkı bir din eğitimi içine girmiştir. Ancak öğrendikleri kendisine yetmez olmuştur. Başta Zerdüştlük,Budizm,Şamanizm.Budizm ve Hıristiyanlığı da inceledikten sonra tüm bu dinlerin sentezinde oluşan dinini yaymak adına cemaatten ayrılır. O dönemde Roma’nın başında bulunan Caracolla sonu gelmez yıkım ve taş üstünde taş bırakmamalarıyla kendi sonunu hazırlar. Böylece o dönemin İran bölgesinde bulunan Şahmur’un hükümdarlığı Roma’yı alarak en üst seviyelere çıkmıştır. Şahmur Mani’nin methini duyup onu sarayına çağırır. Ve gün itibariyle onun yanından ayırmaz. O artık her konuyu paylaştığı,danıştığı ve konuştuğu kişi olmuştur. Büyüyen topraklar aralarındaki dostluğu soğutur. Mani son kralın son günlerinde ancak yanında olabilmiş. Bu sürede dini 4 kıtayı aşmış ve müritlerinin sayısı her geçen gün artmıştır. Şahmur’un ölümüyle tahta geçen ve Mani den haz etmeyen Behram tabiri caizse sudan bir sebeple Mani’yi cezalandırmıştır. Bir ay süren pranga hapsi neticesinde Mani daha fazla dayanamayıp son nefesini Denag’ın kollarında vermiştir.
Sonuç :
Ülkemizde Mardinli peygamber olarak bilinen Mani’nin dinini yaymak adına izlediği yol ve yaşamı konu alan kitap neticesinde bilmediğim birçok şey öğrendim. Milattan sonra 200lü yıllarda yaşadığına inanılan Mani peygamber Türkiye de çok bilinmemesine rağmen dünyada adının yaygınlığı şaşkınlık nedenim oldu. Öyle ki hümanizmin temelini Mani’nin oluşturduğu açık ve nettir. Günümüzde de manihizmi esas alan insanların sayısı ciddi rakamlar teşekkül ediyormuş. Gerçekten böyle bir peygamber var mıdır bilmiyorum,varsa da neden kuran da ya da hadiste geçer muamma. Ama dünyada yadsınamaz bir etkisi olduğu kesin. Bulunduğu ortamdaki ritüelleri kendi dinine uyarlamasını ustaca başarması neticesinde inanılmaz bir hızla yayılmayı başarmış. Hıristiyanlığın en büyük düşmanı ne Yahudilik ne islammış meğerse, tek korkuları Manihizim den ibaretmiş. Bir kaynağa göre Anadolu topraklarından yayılan dininin temelleri uzun süre topraklarımızda da sürmüş öyle ki Aleviliğin kimi ilkeleri manihizimle örtüşüyormuş. Bambaşka bir niyetle başladığım kitap beni bambaşka yerlere getirdi. Amin Maalouf ciddi bir araştırma yapmış ve uğraşmış anlatmak adına. Görüldüğü üzre başarıyor sanırım.
 

Lüsyen - Can Dündar

Salı, Aralık 21, 2010

Başlıca Şahıslar:
Abdülhak Hamid,Lüsyen,kont Soranzo,Lüsyenin ailesi,Abdülaziz,Mehmet Akif Ersoy,Mustafa Kemal Atatürk. Hamid’in gelini Violet ve torunu,Samipaşazade Sezai,.
Karakter tahlili:
Abdülhak hamid;dönemin şair-i azam-ı. Yeni ve eskiyi birleştirmiş Türklerin dehası olarak görülen insan. Çift karakterli,tutarsız,içkiye düşkün,kadınlara zaafı olan,her daim baş köşede bulunmayı seven.
Lüsyen;Hamid ‘i ölesiye seven,sevdiğine bağlı,şefkatli,dönem dönem aile özlemi çeken.
Kont soranzo;lüsyenin ikinci eşi. Varlıklı bir ailenin mensubu. Lüsyeni kıskanmasına ve çok sevmesine rağmen elinde tutamaz.
Lüsyenin ailesi; Lüsyenin henüz 18 yaşındayken Hamidin uğruna terk ettiği, birinci dünya savaşı sırasında babasını kaybettiği ailesi.
Abdülaziz;dönemin halife padişahlarında. Hamidin yakın dostu. Hamidin yağlıboya tablosunu çizmiştir.
Mehmet Akif Ersoy; dönemin en tanınan usta şairlerinde. Hamidin meclisinde yerini korumuş,cumhuriyetten sonra mısıra göçmüş ve aradaki düşünce farkından dolayı gideren Hamid’ten kopmuştur.
Mustafa kemal Atatürk;cumhuriyet öncesinde Lüsyen ve hamilde tanışmış. Süregiden savaş sırasında öngörüde bulunmuş o zamandan liderliğini belli etmiş,sonrasında da Hamid’i yakınlarında tutmuş devrin cumhurbaşkanı.
Hamidin gelini Violet ve torunu; Hamid’in oğlunun vefatıyla İstanbula taşınmıştır. Violet katoliktir ve kızınıda aynı şekilde yetiştirmiştir. Hamilde Maçka palastaki dairede belli bir süre birlikte yaşamış sonrasında İngiltereye geri dönmüştür.
Samipaşazade Sezai; Hamidin en yakın dostu. Her daim yanında olmuş,ölümüyle Hamid’ en çok üzen olmuştur.
Özet :
İmparatorluk gömleğini çıkarıp cumhuriyet şapkasının takıldığı dönemin sancıları eşliğinde ,inanılmaz yaş farkına rağmen güçlü bağlarla beslenen bir aşk hikayesi. Tarihe düşülmüş küçük dipnotlar. Ana hatlarıyla bilinenlerin perde arkası. Lüsyenin barındırdığı şefkat ve Hamid’in umursamazlıkları eşliğinde süre giden sayfalar.
Sonuç :
sevgide önemli olanın sadece aradaki bağ olduğunun güzel bir vurgusu. engel değil aradaki mesafeler yada seneler. Hamid ile Lüsyen arasındaki sevgi daimdi her dönem.

Dublörün Dilemması - Murat Menteş

Başlıca şahıslar:
Nuh Tufan,İbrahim Kurban,Habip hobo,Hacer,Dilara Dilemma,Pembe Pepe,Taliha teyze,Ferruh Ferman,Umur Samaz,Rıza Silahlıpoda,Roza Silahlıpoda.
Karakter Tahlili:
Nuh Tufan; yetimhanede büyümüş,üstün zekalı albino. Küçük yaştan itibaren her zerresinde zeka barındıran onlarca olay tertiplemiş,tüm bu güçlü kabuğunun altında yumuşacık bir kalbi olan inanılmaz insan! Dilara dilemma’ya aşıktır.  İbrahim kurbanın yaptığı maske sayesinde Ferruh Fermanın yerine geçmektedir. Bu sayede para kazanmış ama ölümle burun buruna gelmiştir.
İbrahim Kurban; Nuh’un en yakın arkadaşı, bilimle ve tasavvufla haşır neşir. Yapay dokular sayesinde gerçeğine bire bir benzerlikte maskeler yapmış.
Habip hobo;gizli servisten. Hocası Umur Samaz’ın ölümüyle Nuh Tufan la ilgilenmeye başlamış. Hocasının kitabını tamamlamak adına Nuh’u takip etmiştir. Hacer eski nişanlısıdır.
Hacer; Habip’in eski nişanlısı. Hala birbirlerini sevmektedirler.
Dilara Dilemma;Nuh’un aşık olduğu,Ferruh Ferman’ın sevgilisi olan kız.
Pembe pepe; Nuh’u ölümden kurtaran, o anda yüzünde Dilara’nın maskesini takmış olan,kitabın nihayetinde Nuh’un kalbine yerleşen hatun. Nuh’un ilkokuldan sınıf arkadaşı.
Taliha teyze; Nuh’un ev sahibesi yapyaşlı insan. Bir rivayete göre cumhuriyetin il düellosu kendisi için aypılmıştır.
Ferruh Ferman;Dr. Torando bezlerinin sahibi olan. Nuh’un yerine geçtiği, Dilara ile sevgili olan. Basit bir arkeolog iken mafya babası kayınbiraderi Rıza sayesinde bebekbezleri kralı olan. Roza ile evlidir. Rıza nın onun öldüreceğini anladığında Nuh’u kiralayıp kendi yerine geçmesini sağlamıştır. Yine ölmekten kurtulamamıştır.
Umur Samaz; Habip Hobo’nun hocası. Gizli servisten bir profesör. Çok satmayan birkaç kitabı bulunuyor. Nuh’un arkadaşı köpeğini kaçırdığında onunla tanışan ve onunla ilgili kitap yazmaya başlayan,rıza nın adamları tarafından öldürülen.
Rıza Silahlıpoda; Ferruh’un kayınbiraderi,mafya babası,Roza’nın abisi. Zorba !
Roza Silahlıpoda;Ferruh’a kancayı takıp evlenen,sonrasında çocuğu olmadığı için akıl sağlığını yitiren,uzun yıllar komada kalıp Ferruhla aynı gün ölendir.
Özet :
Nuh’un arkadaşlarıyla birlikte atıldığı sonu gelmez maceralar. Bir süre sonra öyle bir raddeye geliyor ki olaylar. Ölümle dansa başlıyor. Her satırında heyecan ve gerilim. Bol bol eğlence. Anlatılmaz okunur bence J
Sonuç :
Kelimelerin sihirli gücüne dair güzel bir keşif, hiperaktif bir zekayla tanışma faslı.

İstanbul Hatırası

Çarşamba, Aralık 15, 2010

Ahmet Ümit hayranları için, daha önce hiç Ahmet Ümit romanı okumamışlar için, poliseye sevenler için, polisiye sevmeyen tarih meraklıları için..
Kısacası herkes için...
Bu kitabı okuyup, sevmeyecek birini düşünemiyorum.

Başkomser Nevzat'ın çözmeye çalıştığı serii cinayetlerde İstanbul'un tarihi aydınlanıyor. Kent hakkında dünya kadar bilgi ediniyor, o bilgi ışığında İstanbul'a bir kez daha hayran kalıyorsunuz.

'Melekler ve şeytanlar'a benzetildiğini okumuştum.
'Melekler ve Şeytanlar'ı okumuş, çok sevmiştim ama bu kitap daha güzel! Polisiye olmasının dışında bir benzerlikleri yok.
Bu kitaba bu şekilde haksızlık edilmesin.
Okumaktan memnun olduğum, şiddetle tavsiye ettiğim bir kitap.

Benim için en sevdiklerimin arasında yer alacak...

Huzur Sokağı - Şule Yüksel Şenler

Perşembe, Aralık 09, 2010

Bir arkadaşım hediye etti bana bu kitabı. Kitabı bana uzatırken dediği laf şuydu: "İçinde kendini bulacaksın." Öyle de oldu...

Yeni dünya düzeninin arasında kalmış, özlenilen ve istenen hayatı temsil eden Huzur Sokağı ve sakinlerinin hikayesidir. Sokakta yaşayan Bilal ve Feyza'nın sürükleyici hikayeleridir. Hasretiyle yanıp tutuşulan, olması gerekeni gösteren, bir çok hasletin kendisinde toplandığı ismiyle müsemma bir sokakta yaşanılanların hikayesi...

Sokağın beğenilen terbiyeli ve ahlaklı evladı, üniversite öğrencisi Bilal ve mahalleye yeni yaptırılan konutlara taşınmış, din ve İslam'dan bihaber yetişmiş Feyza'yı konu almaktadır. İslam uğruna terk edilenler anlatılmıştır, İslamî yaşayış için feda edilenler...

Harabeye dönmüş gençliğin, ahlaki bozukluğu ve içinde bulunduğu zifiri cehaletin kaskatı görüntüsü yansıtılmaktadır... Ahlaksızlığın ve edebsizliğin kol gezdiği şu devirde, yaşanılanlar, özentiler, benliğinden vazgeçişler... Cehalet denizinde boğulan gençler... Bu çirkefliğe kurban giden gencecik yürekler...

Ne söylense az tabiri kullanılır ya hani, işte öyle bir kitap bu. Kendisine zincirle bağlamaktadır adeta. Ve bu zincir, ancak ve ancak onu okuyup bitirmekle kırılabilmektedir. Hediye aldığımın ertesi günü okudum kitabı. Bırakamadan, soluksuz... 540+ sayfadır ve her satırı, her kelimesi insana yalın bir heyecan, derin bir düşünce katmaktadır...

Okudukça düşündürmektedir insanın kenisini... "Peki ben nasılım?" soruları her saniye insanın aklına nüfuz etmektedir. İnsanı, varlığına, var olma sebebine rücu ettirriyor. İnsan, bu kitabı okurken imreniyor, kıskanıyor, mutlu oluyor ve de üzülüyor... Tarifi mümkün olmayan ve her satırında değişiklik gösteren duygular kümesini barındırıyor kendinde bu kitap...

Ardında bıraktığı düşünceler, insanın kendisine yüklediği manalar... Olması gerektiği gibi, kendisine "Peki ya sen?" sorusunu sormaktan kaçamıyor insan...

İşte o muhteşem eserden bir kaç atıştırmalık alıntı:

##
Derdim! Yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
Akşam olsa diyordun, işte oldu akşam;
Siyah örtülere sardı şehri karanlık,
Kimine huzur iner gökten, kimine gam...

##
Gözlerimi açtığımda kendimi jaluzilerinden bol bol güneş ışığı süzülen son derece lüks ve konforlu bir yatak odaında buldum. Odada kimseler yoktu... Buraya ne zaman gelmiştim? Niçin gelmiştim? Bu geniş karyolada ne işim vardı?

Çılgınca bir hamleyle yerimden fırladım. Fakat o ne? Üzerimde hiç bir giyim eşyası yoktu... İşte o an, acı hakikat balyoz gibi beynime çakıldı kaldı... Ve perişan bir halde tekrar yatağın üzerine kapanarak avaz avaz bağırıp haykırmaya, hıçkırıklarla sarsılmaya başladım... Ağlamamın, dövünmemin faidesiz olduğunu bile bile...

...Daire kapısını açıp çıkmak üzere elimi kapıya uzattığımda, kapının üzerine raptiye ile tutturumuş bir kağıdın üzerindeki tek kelimelik yazı ile olduğum yerde şiddetle sarsıldım... Kağıdın üzerindeki kırmızı renkli kalemle ve koca koca harflerle sadece "MERSİ" yazmaktaydı...

##
Hayatınızın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızıiman ile hayatlandırınız, feraizle zinetlendiriniz. Ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz...

##
Ey zevk ve lezzetle mübtela insan! Hakiki zevk, elemsiz lezzet, kedersiz sevinç ve hayattaki saadet, yalnız imandadır. Ve iman hakikatleri dairesinde bulunur. Yoksa dünyevi bir lezzette çok elemler var. Bir üzüm tanesini yedirir, on tokat vurdurur gibi hayatın lezzetini kaçırır...

##
Bedbahtlığımıza, zavallılığımıza ne kadar ağlasak azdır Leyla'cım. Bizler, ahlaksızlığın muteber sayıldığğı, tarihin yüz karası olarak addedilebilecek zulmetli bir devirde gözlerini dünyaya açmış, cidden bahtsız bir nesiliz. Bizi, medeniyet ve ilericilik teraneleri altında dinsiz, maneviyatsız, bütün mukaddes değerlerimizi geriliktir diyerek hor görüp çiğneyen, benliğine sırt dönmüş bir nesil olarak yetiştirenlerden bu nesil bir gün elbette hesap soracaktır. Senin bu saf ve acı gözyaşların aslında bu neslin gözyaşlarıdır. Bu hayatın, bu İslami hayatın tadını bir tadabilsen...

Bir Gün - David Nicholls

Perşembe, Aralık 02, 2010



'Ah, Tanrım! Korkarım ki umduğumu bulamadım!!!'

kitabı daralmış bir ruh hali içinde bitirip kenara koyduğumda tam da bu cümleyi kurdum işte..

öncelikle, bana yukarıdaki cümleyi kurdurtmaya vesile olan tercüme sağolsun,  türkçe dublajlı amerikan filmelerindeki hiç sevmediğim o sesler ve berbat vurgu ve tonlamaları, sık sık kulağımda çınladı, beni de epey bir bunalttı.. 

kitabin reklamında, kapaginda, ic sayfalarinda bir yigin olumlu elistiri var.. bu kadar çok övülünce ister istemez beklentileriniz yükseliyor, ve okuyunca   -bende olduğu gibi- umduğunuzu bulamayabiliyorsunuz.. mesela kitabın kapağında 'enfes bir aşk hikayesi' yazıyor, ama ben kitapta aşk bile göremedim, birakin 'enfes'ini.. sevgiydi belki, biraz da bağlılık.. ama "aşk" diyemem.. dersem Leyla ile Mecnun'a, Ferhat ile Sirin'e ve bizim kültürümüzde yasanmis nice güzel aşklara ve hala tek tük yasananlara büyük haksizlik etmis olurum.. bu yüzden Bir Gün benim gözümde, enfes bir ask hikayesinden ziyade "nerde o eski asklar" diyerek baktigimiz günümüz carpik iliskilerinin bir yansimasi.. ama basarili bir yansimasi..
 
ayrica çok gerçekçi bir roman oldugunu söylemeliyim.. hayranlık uyandıracak olağanüstü hiçbir şey yok.. karakterler de öyle..  mükemmel degiller ve bir sürü basarisizliklari, hayal kirikliklari var.. o kadar hayatin icinden insanlar ki, onlarin bir yerlerde mutlaka var olduguna inaniyorsunuz.. bu konuda gercekten hakkini vermeliyim,  kitabin en begendigim kismiydi karakterler..

dikkatimi çeken bir diğer şeyse, yazarin duygusallıktan sanki bilerek uzak durmuş olmasi..  çok fırsat vardı, duyguları harekete geçirip, okuyucuyu gözyaşına boğacak.. ama o abartılı ve ağdalı bir dilden sanki özellikle kaçmış ve öyle basit anlatmış ki zaman zaman hayret ediyorsunuz..

kitap ic sayfadaki bir yorumda dediği gibi 'iyi bir sosyal ingiliz romanı', iki kişinin hayatının çevresinde dönen.. çok fazla gerçekçi ve bence biraz iç karatıcı da olan.. hayaller ve hayal kirikliklarinin bir fotografi adeta.. enfes bir aşk hikayesi beklemeden, kitaba bu açıdan bakılırsa gayet beğenerek okunabilinir..
 
ayrica aldigim bilgilere göre bu kitabin filmi de cekiliyormus ve önümüzdeki yil vizyona girecekmis.. sinemada degil ama, dvd veya internetten izlemeyi düsünüyorum ben de..
 
paylasabilecegim bir alinti ise maalesef yok, cünkü etkileyici tespitler ve edebi cümleler  mevcut degil..

muhabbet ile..

Yüksek Topuklar

Çarşamba, Aralık 01, 2010

Hayatım içimden geçen cümleler içine geçti...

Bu kitabın ilk çıktığı zamanları ve o zamandan itibaren bu kitabı okumayı istediğimi hatırlıyorum.
İlk okumaya başladığım andan itibaren sardı, sarmakla kalmadı o kadar çok doğru tespitle karşılaştım ki bi yerden sonra cümlelerin altını çizmekten vazgeçtim.

Kitap birinci ağızdan anlatılıyor. Bütün bu anlatıların müsebibi 5 yaşında bir kız çocuğu. Ama o kadar geniş bir öykü ve öyle bir kadın hikayesi ki, yazarın erkek olmasına hatta bunun kurgu olmasına inanmakta güçlük çekiyorsunuz.

Yeryüzünde hiç bir kadın bir erkeğin kaderini baştan aşağı değiştiremez ama herhangi bir erkek herhangi bir kadının kaderini baştan aşağı değiştirebilir.

... Bir anaşist gibi hissediyor, bir aristokrat gibi acı çekiyor, küçük bir burjuva gibi kaçıyorum.
Hayat bazılarına mutsuz olmakla duygusuz olmak arasında bir tercih hakkı tanır, daha fazlasını değil
.

Beklentisi yüksek kadınların yalnızğı daha koyu olur.
Büyük lafların gölgesinde geçen hayatlar bir daha iflah olmuyor, geçip gittiğiyle kalıyor; zaman, aşk, herşey.