Kendimi kaybettiğim,yoğun bir kitap alışverişi sırasında galeyana gelip sipariş etmişim kendilerini. Geldiğinde o an ki ruh halimi epeyce düşündüm. Söz ettiğim şey şu kendini bana zor bela okutan kitap.Üstün Dökmen’in kelimelere olan muhteşem hakimiyeti olmasa epey yadırgardım doğrusu. Günümüzün modern fablı örneği diyebilirim. Ortak bir düşünce hakim kitabın tamamına. İnsanlar ve hayvanlar yaşama bakışları farklı olsa da,başlarına gelenler hep aynıdır;farklı görenler bazen farksız görünürler.
Necati beyin çifliğinde varoğlan hayvanları bir insanmışçasına ele alıp çok güzel bir aşk hikayesi işlenmiş. Her aşk gibi hüzünle bitmiş. Hayvanların doğalarına aykırı bir koyun;Tulhan. Kendisinin dahi tahmin edemeyeceği bir fikrin akımını fark etmeden başlatmış. Beklenmedik şekilde. Ki beklenmedik şeyler,en çok onları beklemeyenleri etkiler.
Hayatta iken görülmeyen nice niceliği ölümüyle birlikte göklere çıkartılır. Hiçe sayılan aşkı yerlerin en üslerine yerleştirilir. Ki aşkı sebeptir bunca hikayenin neden olduğu cümlesine. Değil mi ki aşk yüreklere düştüğünde,cümleten sarıp sarmalar herkesi,vücudun kimyasını değiştirir,kimyanın cümlesini. Bu işte hikayenin öylesi…
Okunmasa da olurdu yine de güzeldi…
0 Kelam Edilmiş...:
Yorum Gönder
Bir katkıya 'HAYIR' demeyiz... :)